Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Φοιτητές-εργαζόμενοι να ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ να περάσουμε στην ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Δεν υπάρχει φοιτητής, μαθητής, εργαζόμενος ή συνταξιούχος που να μην καταλαβαίνει ότι ζούμε ιστορικές στιγμές. Ότι όλα γύρω μας αλλάζουν. Ότι μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ γκρέμισε και το τελευταίο φράγμα: έβαλε την οικονομική και κοινωνική πολιτική υπό την απόλυτη κηδεμονία των ΔΝΤ και ΕΕ.  Το αποτέλεσμα; Ένα απίστευτα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που επισήμως επεκτείνεται μέχρι το τέλος του 2013 και ανεπισήμως μέχρι το 2020. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα αλά ΔΝΤ.
Τι είναι το ΔΝΤ;
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF)  όπως και η Παγκόσμια Τράπεζα ιδρύθηκε το 1944, με στόχο την ενοποίηση της παγκόμιας καπιταλιστικής αγοράς κάτω από την ηγεμονία των ΗΠΑ. Το αντικέιμενο του ήταν να προωθεί δάνεια σε χώρες που χρειάζονταν χρήμα για να αγοράσουν πρώτες ύλες και άλλα αγαθά που ήταν απαραίτητα για να υπάρξει παραγωγή. Με τα χρόνια το ΔΝΤ ανέλαβε κι άλλους ρόλους όπως η υποστήριξη προβληματικών τραπεζικών συστημάτων συγκεντρώνοντας όλο και μεγαλύτερα κεφάλαια, αποκτώντας όλο και μεγαλύτερο έλεγχο πάνω σε άλλες χώρες ιδιαίτερα αυτές που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Τα τελευταία χρόνια το ΔΝΤ σε συνεργασία με την Ε.Ε έχουν δανείσει χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης, επιβάλλοντας άγρια προγράμματα λιτότητας. Το ΔΝΤ από όπου πέρασε άφησε πίσω του συντρίμμια. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Αφρική : Οι δαπάνες για την αποπληρωμή του χρέους ήταν εξαπλάσιες από τις δαπάνες για την υγεία, με αποτέλεσμα το 40% του πληθυσμού να πεθαίνει πριν φτάσει στην ηλικία των 35 χρονών.
Αργεντινή: Το ποσοστό της φτώχειας έφτασε το 57%
Λετονία: έκλεισαν τα 100 από από τα 124 νοσοκομεία
Ουγγαρία: τα 3 από τα 10 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όρια της φτώχειας
Ουκρανία: Το ψωμί ανέβηκε στο 300% σε μια νύχτα και οι τιμές των συγκοινωνιών στο 900%.
Ελλάδα: Σύμφωνα με τους ίδιους για την Ελλάδα, συζητιέται μια από τις πιο σκληρές εκδοχές του ΔΝΤ, αφού όπως δήλωσαν η Λετονία θα ωχριά μπροστά στην νέα ελληνική εμπειρία. Ο διευθυντής του ΔΝΤ το είπε καθαρά: ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟ.
Και όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις πλουτίζουν.  Το 2009 οι 500 μεγαλύτερες επιχειρήσεις των ΗΠΑ σημείωσαν αύξηση κερδών κατά 335%.!!!
Συμπέρασμα: Τα μέτρα που εφαρμόζει το ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις είναι σκληρά μόνο για τους φτωχούς, για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Οι καπιταλιστές συνεχίζουν να πλουτίζουν εις βάρος μας (παρ όλο που σε περιόδους κρίσεις ένα μέρος ιδιαίτερα του μικρομεσαίου κεφαλαίου, καταστρέφεται).

Το πρόγραμμα τους:
Μιλάνε για χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο που θα οδηγήσουν σε κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων, για σαρωτική απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων με κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και απελευθέρωση των απολύσεων , για ένα μαζικό κύμα ιδιωτικοποιήσεων, καταργούν το 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο, μειώνουν τις συντάξεις,αυξάνουν ακόμα περισσότερο τη φορολογία,  ετοιμάζουν σαρωτικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες που θα αποτελειώσουν το δημόσιο ασφαλιστικό και το σύστημα περίθαλψης. Και αυτά είναι μόνο η αρχή!



Τι σημαίνουν όλα αυτά για την εκπαίδευση;
Όλα αυτά φυσικά έχουν άμεση επίπτωση στην εκπαίδευση. Τα δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο, ενώ οι μεταρρυθμίσεις που τόσα χρόνια πασχίζουν να περάσουν τώρα πια μας παρουσιάζονται ως υποχρεωτικές. Η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα προχώρησε σε 2 κινήσεις:
1.      Ενσωμάτωσε την οδηγία 36/05 στο προεδρικό διάταγμα και έδωσε επαγγελματικά δικαιώματα σε όλους τους αποφοίτους των κολλεγίων, υποβαθμίζοντας τα δικαιώματα των αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ
2.      Προχωρά στην ψήφιση πολυνομοσχεδίου με το οποίο καταργείται η έννοια του διοριστέου εκπαιδευτικού, ο αριθμός των προσλήψεων θα εξαρτάται από το ΔΝΤ, αυξάνονται τα ωράρια και η πίεση των εκπαιδευτικών, συγχωνεύονται τμήματα στα σχολεία, κλείνουν μικρά σχολεία σε απόμακρες περιοχές. Ταυτόχρονα εισάγεται ο θεσμός της αξιολόγησης στα σχολεία που θα συνδέεται άμεσα με τη χρηματοδότηση τους.
Με λίγα λόγια προσπαθούν να ολοκληρώσουν έναν παλιό  τους στόχο : Η παιδεία να γίνει εμπόρευμα!

Αλήθειες και ψέματα
ΤΟ ΨΕΜΑ:
Το τελευταίο διάστημα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ με την απόλυτη βοήθεια των ΜΜΕ, έχουν πέσει πάνω μας για να μας πείσουν ότι όλοι οι Έλληνες (πλούσιοι και φτωχοί) θα πρέπει να συσπειρωθούμε, να κάνουμε θυσίες για να σώσουμε τη χώρα, την ελληνική οικονομία κλπ. Για να μας πείσουν μας λένε, ότι όλοι έχουμε ευθύνη για αυτή την κατάσταση. Μπορεί να φταίνε κάποιοι κερδοσκόποι λένε, αλλά φταίνε και οι απλοί πολίτες, που τόσα χρόνια ξόδευαν χωρίς να έχουν.  Κρύβουν ότι  το σύστημα βρίσκεται σε κρίση και μας λένε ότι οι Έλληνες είμαστε καλοπερασάκηδες, και ότι φταίνε οι μέρες ευδαιμονίας που ζήσαμε. Με λίγα λόγια μας λένε ότι το χρέος της χώρας εκτινάχτηκε γιατί καταναλώναμε περισσότερο από ότι παράγαμε. ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ:
Από το 1985 και μετά, οι εργαζόμενοι στη χώρα ζουν κάτω από διαρκή λιτότητα. Ας δούμε μερικά μόνο από τα «μικροέξοδα» τα οποία εκτίναξαν το χρέος στο  120% του ΑΕΠ της χώρας:
·       Οι ολυμπιακοί αγώνες κόστισαν κάτι περισσότερο από 11 δις
·       Οι πληρωμές για πολεμικούς εξοπλισμούς  με βάση τις παραλαβές που έγιναν το 2009 φθάνουν περίπου τα 3,16 δισ. Ευρώ, ενώ η  ετήσια δαπάνη για τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές αποστολές ξεπερνά τα 300 εκατομμύρια ευρώ!
·       Η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε 28 δις στις τράπεζες
Για να μην μιλήσουμε για τα αμέτρητα ποσά φοροαπαλλαγών  που χαρίζουν οι κυβερνήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις και στην εκκλησία, για τα ποσά φοροδιαφυγής και εισφοροκλοπής, για τις μίζες, τα κλεμμένα των ταμείων κλπ.
Συμπέρασμα: για την κρίση δεν ευθυνόμαστε όλοι. Αυτοί που δημιούργησαν την κρίση είναι το σύστημα, το μεγάλαιο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις που τους στηρίζουν, αυτοί είναι οι  κερδοσκόποι, που τώρα μας ζητούν να πληρώσουμε το λογαριασμό για το μεγάλο φαγοπότι των τελευταίων χρόνων.
Δεν πληρώνω-Δεν πληρώνω
Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο το δίλημμα της εποχής μας. Οι ΕΜΕΙΣ οι ΑΥΤΟΙ! Γιαυτό και δεν μπορούμε παρά να αρνηθούμε να πληρώσουμε την κρίση τους. Δεν αναγνωρίζουμε τις δήθεν προτεραιότητες που προκύπτουν από το δικό τους χρέος.
Για μας προτεραιότητα έχουν οι ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Γι αυτό και δεν πρέπει να χαθούμε σε περίπλοκους αριθμούς και λογαριασμούς, γιαυτό και δεν πρέπει να μας νοιάζει που θα βρουν τα λεφτά!

Τι ζητάμε;
Ζητάμε αυτά που μας ανήκουν:
·         Να ζούμε με αξιοπρέπεια από τους μισθούς και τις συντάξεις μας. Αυξήσεις και όχι περιποκές στα εισοδήματα μας.
·         Περισσότερα και όχι λιγότερα σχολεία και νοσοκομεία. Όχι δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς και αστυνομία.
·         Περισσότερες και όχι λογότερες προσλήψεις
·         Δημόσια και όχι ιδιωτική παιδεία.

Πως θα ανατρέψουμε αυτά τα μέτρα; ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Ένα είναι σίγουρο, δεν πρέπει να τους παρακαλέσουμε για λίγα ψίχουλα, ούτε να δεχτούμε το μικρότερο κακό. Ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε τη λεηλασία στις ζωές μας, είναι να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Και για να το κάνουμε αυτό  χρειάζεται να παλέψουμε. Μόνη λύση είναι οι αγώνες μας.

Ας μετρηθούμε:
ΑΥΤΟΙ:
Φαινομενικά δείχνουν πιο δυνατοί: Ελέγχουν τα ΜΜΕ και με αυτά προσπαθούν να μας πείσουν με το καλό, ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες. Όταν αυτό δεν πιάνει χρησιμοποιούν την πιο άγρια καταστολή. Η αστυνομία ακόμα και ο στρατός αν χρειαστεί είναι στη διάθεση τους. Επίσης χρησιμοποιούν ένα πολύ δυνατό όπλο, αυτό της διάσπασης. Προσπαθούν να μας χωρίσουν σε εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου, υψηλόμισθους και χαμηλόμισθους. Και βέβαια έχουν το οπλο του ρατσισμού. Στόχος τους να μας πείσουν ότι για τη φτώχεια και την ανεργία φταίνε οι μετανάστες, οι πιο αδύναμοι κρίκοι. Όμως έχουν ένα πρόβλημα: Είναι λίγοι , και μας φοβούνται.

ΕΜΕΙΣ:
Νομίζουμε ότι είμαστε αδύναμοι, αλλά δεν είμαστε: Πολλές φορές στην ιστορία τους έχουμε σταματήσει. Τα πιο δυνατά μας όπλα είναι οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις. Ήδη οι πρώτες απεργίες που έχουν ξεσπάσει στη χώρα, έχουν αρχίσει να τους τρομοκρατούν. Ξέρουν πως έρχονται καινούριοι Δεκέμβρηδες.  Τα τελευταία χρόνια μετράμε πολλές νίκες σε πανευρωπαικό επίπεδο. Το όχι στο Ευρωσύνταγμα, η ανατροπή του CPE      στη Γαλλία, το γεγονός ότι πριν λίγα μόλις χρόνια σταματήσαμε την αναθεώρηση του άρθρου 16 και συνολικά του συντάγματος, αλλά και το γεγονός ότι η πρόσφατη εξέγερση του Δεκέμβρη έγινε πανευρωπαικό σύμβολο, αναγκάζοντας τον Σαρκοζί να πάρει πίσω την εκαπιδευτική μεταρρύθμιση στη Γαλλία. Ξέρουν πολύ καλά ότι οι εργαζόμενοι, που είναι και η πλειοψηφία της κοινωνίας, παράγουν το πλούτο...τι θα γίνει λοιπόν αν αποφασίσουν να απεργήσουν και να σταματήσουν την παραγωγή; Όμως για να γίνουν όλα αυτά χρειαζόμαστε κάποια όπλα:
Ενότητα όλης της κοινωνίας. Ενότητα εργαζομένων και νεολαίας, Ελλήνων και μεταναστών. Ήδη σε πολλούς χώρους εργασίας και γειτονιές ο κόσμος και η αριστερά , συσπειρώνονται σε επιτροπές αγώνα.
Ανυποχώρητους αγώνες μέχρι να νικήσουμε
Ριζοσπαστικές μορφές αγώνα: Απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις



Τι σημαίνουν όλα αυτά για τα πανεπιστήμια; Η ΠΡΟΤΑΣΗ Της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Επειδή, έρχονται δύσκολες μέρες, επειδή η νεολαία βρίσκεται στο στόχαστρο, επειδή τα μέτρα πλήττουν ΟΛΟΥΣ μας ανεξαιρέτως χρειάζεται:
·       Να μετατρέψουμε τα πανεπιστήμια μας, σε ορμητήρια αγώνα. Γι αυτό και η υπεράσπιση του Ασύλου είναι επείγουσα. Για να μπορούμε να οργανώνουμε αγώνες που θα ξεκινούν από τις σχολές μας και θα αγκαλιάζουν ολόκληρη την κοινωνία, όπως ακριβώς είχαμε κάνει με το άρθρο 16.
·       Να συντονιστούν  όσοι  πλήττονται από τα μέτρα μέσα στα πανεπιστήμια. Είναι απλό: Δεν έχουμε την επιλογή να μην παλέψουμε όλοι μαζί. Γιαυτό χρειαζόμαστε την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ φοιτητών και εργαζομένων ΕΝΤΟΣ και ΕΚΤΟΣ πανεπιστημίων.
·       Να αλλάξει το αρνητικό κλίμα που διαμορφώνεται στα πανεπιστήμια. Την ίδια στιγμή που παιρνούν τόσο σκληρά μέτρα, οι φοιτητές δεν συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες (συνελεύσεις), δεν πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα και δεν δείχνουν καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της αριστεράς. Φυσικά όλα αυτά με ευθύνη της αριστεράς.
·       Να σταματήσει η περιχαράκωση της αριστεράς. Η ΠΚΣ και τα ΕΑΑΚ  αρνούνται  την κοινή δράση, δεν αντιλαμβάνονται ότι χρειάζεται συντονισμός ευρύτερων δυνάμεων για να αποκρούστούν  τα μέτρα, με αποτέλεσμα είτε τη δημιουργία κλειστών  επιτροπών αγώνα είτε μικρές και άμαζες φοιτητικές διαδηλώσεις. Την ίδια στιγμή ο αντιεξουσιαστικός χώρος αρνείται να δώσει τις μάχες που έρχονται, λέγοντας ότι αριστερά και δεξιά είναι το ίδιο πράγμα, καλεί  σε αποχή σε κρίσιμες μάχες όπως είναι οι εκλογές και καλεί τους φοιτητές σε ατομικούς δρόμους και εναλλακτικές πραγματικότητες.

Συγκεκριμένα:
Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ καλεί, όλες τις δυνάμεις της αριστεράς, τους καθηγητές, το διοικητικό προσωπικό (μόνιμους και συμβασιούχους), τους εργαζόμενους στις εργολαβίες (καθαρίστριες, ηλεκτρολόγους, θυρωρούς, φωτοτυπεία, κλπ) και φυσικά κάθε φοιτητή και φοιτήτρια που πλήττεται από αυτά τα μέτρα να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συντονιστούν. Καλούμε σε μόνιμο συντονισμό με στόχο την ανατροπή αυτών των μέτρων. Να συγκροτήσουμε πρωτοβουλίες που θα αναλάβουν την οργάνωση των αγώνων μας. Τέτοιες πρωτοβουλίες μπορεί να περιλαμβάνουν:
Την καλύτερη οργάνωση των γενικών μας συνελεύσεων, έτσι ώστε ο σύλλογος μας να λειτουργεί και να παίρνει αγωνιστικές αποφάσεις. Την οργάνωση εκδηλώσεων για την ενημέρωση και το συντονισμό φοιτητών και εργαζομένων. Την οργάνωση ενημερώσεων μέσα στα αμφιθέατρα.Την αποκάλυψη των παρατάξεων ΔΑΠ-ΠΑΣΠ που στηρίζουν αυτά τα μέτρα, και που αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση οργανώνοντας πάρτι, εκδρομές και υποκαθιστώντας τις γραμματείες.Την οργάνωση χάπενινγκ, βιντεοπροβολών, παραστάσεων κλπ για την ευαισθητοποίηση φοιτητών –εργαζομένων. Το συντονισμό με επιτροπές, πρωτοβουλίες, κινήσεις και σωματεία γειτονιάς για την αποτροπή των μέτρων που μας αφορούν όλους.

Το επόμενο διάστημα, όσο τα μέτρα θα σκληραίνουν , η απογοήτευση και η οργή της κοινωνίας θα μεγαλώνουν. Η ιστορία μας καλεί. Γι αυτό και στα πανεπιστήμια αλλά και στην κοινωνία, η αριστερά, αλλά πάνω από όλα οι εργαζόμενοι και η νεολαία, χρειάζεται να είμαστε έτοιμοι, όχι μόνο να δώσουμε τη μάχη αλλά και να κερδίσουμε τον πόλεμο. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου