νέα γενική συνέλευση του Σ.Σ.Αρχιτεκτονικής

Η νέα γενική συνέλευση του συλλόγου μας έχει οριστεί για την Δευτέρα 1 Μαρτίου στις 13:00 στην αίθουσα 301. 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ … ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

Την Τετάρτη 24/2 μετά τη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ στο έδαφος της κρίσης και την επιβολή του προγράμματος σταθερότητας, η κυβέρνηση πήρε την επιλογή να άρει το άσυλο στο Α.Π.Θ ,με τα ΜΑΤ να εισβάλλουν στον χώρο του Πανεπιστημίου. Γελοία πρόφαση για την επίθεση των δυνάμεων καταστολής στο άσυλο αποτέλεσε το κατέβασμα μπαρών που εμποδίζουν την ελεύθερη διέλευση από το χώρο του Πανεπιστημίου.

Όλες οι καταπατήσεις του ασύλου το τελευταίο διάστημα εντάσσονται σε ένα γενικότερο κλίμα τρομοκράτησης και καταστολής του λαϊκού κινήματος για την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής από τις πρώτες μέρες κιόλας της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Στο πανεπιστήμιο που θέλουν των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, της έρευνας για τις επιχειρήσεις, των εργολαβιών, της μαύρης εργασίας δεν χωράει άσυλο. Το άσυλο δεν υπάρχει για να προασπίζει την «ελεύθερη διακίνηση ιδεών», ούτε και για να προασπίζει γενικώς και αορίστως τη διδασκαλία και την έρευνα. Το άσυλο έχει κατακτηθεί με αγώνες και αίμα νεολαίων και εργαζομένων προκειμένου να αποτελεί καταφύγιο των εργατικών και φοιτητικών-μαθητικών κινημάτων, αποτελεί άσυλο των κοινωνικών αγώνων και των ριζοσπαστικών μορφών πάλης που προασπίζουν το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης άλλα και τα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα.

Ξεκάθαρη είναι και η ευθύνη των πρυτανικών αρχών, οι οποίες έδωσαν το πράσινο φώς για την είσοδο της αστυνομίας στο άσυλο. Η στάση τους δεν εκπλήσσει κανέναν καθώς είναι γνωστός ο ρόλος τους ως υλοποιητές του Ν. Πλαίσιο. Άλλωστε εδώ και 3 εβδομάδες (εν μέσω εξεταστικής) το υπουργείο έχει στείλει επιστολή στους πρυτάνεις όλων των σχολών, ώστε να καταγραφούν οι χώροι διδασκαλίας  και έρευνας όπου σύμφωνα με το Ν. Πλαίσιο είναι οι μόνοι που έχουν άσυλο. Με αυτό το σκεπτικό παρουσιάζεται η είδηση από το σύνολο των καθεστωτικών ΜΜΕ τα οποία ανέφεραν απλά ότι εφαρμόστηκε ο νόμος.  Δεν ξεχνάμε τις αλλεπάλληλες δηλώσεις του πρύτανη Μάνθου , ο οποίος εδώ και 2 χρόνια προωθεί  την καταστρατήγηση του ασύλου και επαινεί την είσοδο της αστυνομίας  στον πανεπιστημιακό χώρο σε κάθε μαζική κινητοποίηση.

Η επιχείρηση κατάργησης του ασύλου γίνεται σε μια περίοδο που εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση λόγο της οικονομικής κρίσης. ΕΕ και ΔΝΤ απαιτούν νέα αντιλαϊκά μετρά, τα οποία συναινώντας υλοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσω του προγράμματος σταθερότητας. Αυτοί που προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική ξέρουν πολύ καλά ότι το μέλλον θα είναι γεμάτο κοινωνικές εκρήξεις, με την νεολαία να έχει παίξει πρωτοπόρο ρολό στα τελευταία κινήματα, για αυτόν ακριβώς το λόγο έχουν στόχο να συκοφαντήσουν τους αγώνες, να τρομοκρατήσουν όποιον αντιστέκεται, να επιβάλουν τη σιωπή σε όποιον αρθρώσει ανάστημα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο θέλουν να καταργήσουν το άσυλο.

Η απάντηση των φοιτητικού κινήματος θα δοθεί μέσω των συλλογικών του διαδικασιών, την ενεργοποίηση των συλλόγων με μαζικές συνελεύσεις και αγωνιστικές αποφάσεις για την προάσπιση του ασύλου και κόντρα σε αυτήν την πολιτική.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 11ΠΜ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Αγωνιστικές Κινήσεις, ΑΡ.ΕΝ., Ε.Α.Α.Κ., Σ.Σ.Π.

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Ανακόλουθα με όσα είχε μέχρι τώρα εξαγγείλει η νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν άργησε να υιοθετήσει τις νεοφιλελεύθερες και ακραίες πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας αλλά και να τις επεκτείνει. Σε περίπου 150 μέρες διακυβέρνησης έχει ανοίξει πολλά μέτωπα με τους εργαζόμενους, τους φοιτητές και άλλες κοινωνικές ομάδες. Πλέον οι μάσκες έπεσαν!!


Από την πρώτη κιόλας στιγμή ζήσαμε μια άνευ προηγουμένου αστυνομοκρατία προκειμένου να μας πείσουν ότι τίθεται μείζον ζήτημα ασφαλείας στη χώρα. Εισβολές σε κοινωνικοπολιτικά στέκια στα Εξάρχεια σε μια λογική "εξυγίανσης" της κοινωνίας, διάλυση εκδηλώσεων, συλλήψεις και προσαγωγές και προφανώς επίθεση στο άσυλο...


Ξεπερνώντας κατα πολύ την κυβέρνηση του Καραμανλή, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απροκάλυπτα έχει θέσει στο στόχαστρο και προσπαθεί να ακυρώσει κάθε έννοια ασύλου. Η αστυνομία τείνει να θεωρήσει ως δεδομένο ότι ανά πάσα στιγμή και για κάθε λόγο μπορεί να επεμβαίνει για να επαναφέρει "τάξη και ασφάλεια" στο πανεπιστήμιο. Πλέον η καταπάτηση του ασύλου στο Α.Π.Θ. πάει να γίνει συνήθεια. Στην επέτειο του Πολυτεχνείου, έγινε για πρώτη φορά κατάφωρη καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, πρακτική η οποία υιοθετήθηκε κατ' εξακολούθηση στον Δεκέμβρη όταν έγιναν 3 συνεχόμενες καταπατήσεις μέσα σε δύο μέρες! Αλλά και χθες μετά την πανεργατική πορεία για την απεργία η αστυνομίας βρισκόταν κοντά στα πανεπιστήμια και με αφορμή το σπάσιμο των μπαρών της εισόδου έφτασε μέχρι την είσοδο της πρυτανείας!


Η στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου και των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων έγκειται στα πλαίσια μιας γενικότερης επίθεσης, ενός συνολικότερου σχεδίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να εξαφανίσει κάθε κεκτημένο και να καταστείλει κάθε κινηματική διαδικασία. Έτσι επιτυγχάνονται δύο στόχοι: αφ' ενός να εξουδετερώσει κάθε μορφή αντίστασης και αφ' ετέρου να δημιουργήσει ένα κλίμα τρομοκρατίας προκειμένου να αποπροσανατολίσει το ενδιαφέρον από τα πραγματικά προβλήματα. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η καλλιέργεια του αισθήματος του φόβου είναι επιλογή μιας κυβέρνησης που αδιαφορεί να δώσει λύση στα προβλήματα του κόσμου.


Είναι γεγονός ότι το ζήτημα του ασύλου δεν μπορεί να ειδωθεί ως κάτι ξεχωριστό.


Και αυτό δεν φαίνεται μόνο από την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια αλλά αποδεικνύεται με την πολιτική που ακολουθεί στην παιδεία, με την προώθηση των κολεγίων, με την επίθεση στα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, με το ασφαλιστικό έκτρωμα που πάει να επιβάλει με τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.


Είναι όλα κομμάτια του ίδιου παζλ, της ίδιας πολιτικής που πάει να ισοπεδώσει κάθε έννοια δημοκρατίας και κοινωνικού κράτους.


Ως ΑΡΕΝ θα υπερασπιστούμε κάθετι που μας ανήκει, κάθετι που μας αξίζει! Θα βρεθούμε απέναντι τόσο στην άμεση καταστολή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συλλαμβάνει χωρίς λόγο, που καταδικάζει σε φυλάκιση ανηλίκους για μικροκλοπές, που πάει να εξαφανίσει κάθε νησίδα αντίστασης μέσα στο πανεπιστήμιο, κάθε πυρήνα δημοκρατίας, όσο και στην έμμεση καταστολή που μας αφαιρεί τα αυτονόητα, που φέρνει τον εργασιακό μεσαίωνα!


Το κίνημα της νεολαίας έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανατρέπει τις νεοφιλελεύθερες συναινέσεις. Μόνη λύση είναι ο μαζικός ανυποχώρητος αγώνας!


ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ!!!

Η κινητοποίηση της αντιρατσιστικής στη Θεσσαλονίκη για τους μετανάστες

Η ιδιότητα του πολίτη, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, δεν είναι κληρονομικά προνόμια!

Εδώ και χρόνια, το μεταναστευτικό και αντιρατσιστικό κίνημα έχει ένα
βασικό αίτημα: νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών,
χωρίς σύνδεση με ένσημα και άλλες προϋποθέσεις που στην πράξη
αποκλείουν τη μεγάλη πλειοψηφία, με πλήρη και ίσα κοινωνικά και
πολιτικά δικαιώματα, και τελικά με αναγνώριση της ιδιότητας του
πολίτη, δηλαδή της ιθαγένειας, σε όλους τους μετανάστες που ζουν και
εργάζονται στη χώρα, και -ακόμα περισσότερο- σε όλα τα παιδιά που
γεννιούνται ή μεγαλώνουν εδώ.


Από την άλλη πλευρά, το ελληνικό κράτος, όποια και να ήταν η
κυβέρνηση, είχε πάντα την ίδια πολιτική: 
περιστασιακές διαδικασίες νομιμοποίησης που 
στην πράξη κρατούσαν τους μετανάστες στην ομηρία,
μέσα σε μια γκρίζα ζώνη ανάμεσα σε μια επισφαλή (και ακριβοπληρωμένη
σε εισφορές, αγορασμένα ένσημα και χαμένα μεροκάματα στις ουρές)
«νομιμότητα» και σε μια καταναγκαστική παρανομία. Το αποτέλεσμα της
πολιτικής αυτής, γνωστό: μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, ακραία
εκμετάλλευση, γκετοποίηση, ανθρωποκυνηγητό στις πόλεις και εκτελέσεις
στα σύνορα.


Ακόμα περισσότερο, η ίδια μοίρα περίμενε και τα παιδιά των μεταναστών,
τα οποία αντιμετωπίζοταν ως «παράνομοι μετανάστες» στη χώρα που
γεννήθηκαν. Μετά όμως από τόσα χρόνια αγώνα των μεταναστών και του
κινήματος, φάνηκε ότι το κράτος αναγκάστηκε πια να αναγνωρίσει το
αυτονόητο: η ιδιότητα του πολίτη δεν μπορεί να αναφέρεται στην «καταγωγή του αίματος», αλλά στο απλό γεγονός ότι ζούμε, μεγαλώνουμε, δουλεύουμε μαζί.


Παρόλα αυτά, το νέο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, βαδίζει δυστυχώς
στο ίδιο μονοπάτι, αυτό της ποινικοποίησης της μετανάστευσης, της
καταστολής και των διακρίσεων. Σε αγαστή σύμπλευση με τις απαιτήσεις
της ακροδεξίας, η κυβέρνηση «υπόσχεται» τελικά την ιθαγένεια σε ένα
μικρό μόνο μέρος των παιδιών που γεννιούνται και μεγαλώνουν στην
Ελλάδα. Βασική προϋπόθεση, η μακράς διάρκειας νομιμοποίηση των γονιών
τους, ακριβώς δηλαδή αυτό το δικαιώμα που η ίδια πολιτική τους έχει
αρνηθεί. Η δεύτερη ευκαιρία που δίνεται στα παιδιά, για απόκτηση
ιθαγένειας στα 18, συνεπάγεται χρόνια ομηρίας, κάτω από το διαρκή φόβο
της απέλασης, καθώς και επιτυχή φοίτηση στο σχολείο, στο ίδιο το
σχολείο που σήμερα τους πετά απ' έξω.


Όσο για τους μετανάστες που μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα έλπιζαν
ότι επιτέλους θα τους αναγνωριστεί η ιδιότητα του πολίτη, πρέπει να
έχουν ήδη αποκτήσει την πενταετή άδεια παραμονής (μέχρι τώρα έχουν
δοθεί λίγες παραπάνω από 100 στους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που
τη δικαιούνται πραγματικά), να πιστοποιήσουν τις γνώσεις τους πάνω
στους εθνικούς μας μύθους, να αποδείξουν την νομιμοφροσύνη τους (η
οποία λόγου χάρη αμφισβητείται αν έχουν φιλοξενήσει κάποιον «παράνομο»
συνάνθρωπό τους). Με άλλα λόγια, θα πρόκειται πάλι για μια μικρή
μειοψηφία. Για τους υπόλοιπους, θα συνεχίζεται η βία, ο φόβος της σύλληψης και της απέλασης, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η μαύρη εργασία.


Καμία σχέση, προφανώς, δεν έχουν αυτές οι διακρίσεις, με τις
πραγματικές ανάγκες των μεταναστών, των μεταναστριών, των παιδιών
τους. Δεν ξέρουμε αν πρέπει να μιλάμε για κοροϊδία, για αποτυχία, για
υποχώρηση στις ακροδεξιές πιέσεις. Ξέρουμε όμως ότι βλέπουμε τη
συνέχεια της ίδιας πολιτικής που κατακερματίζει τα δικαιώματα όλων
μας, ελλήνων ή μεταναστών, για να τα μετατρέψει σε προνόμια των λίγων,
που αποκτηνώνει την καθημερινότητα στις γειτονιές μας, που θέλει να
στρέψει τον καθένα από εμάς ενάντια στον διπλανό του. Και για αυτό, θα
σταθούμε -ξανά- απέναντι.


Απέναντι λοιπόν στη βαρβαρότητα του ρατσισμού, επίσημου και ανεπίσημου, εμείς επιμένουμε: νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες, ιθαγένεια για όλα τα παιδιά, άσυλο και ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες.


Συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας και αλληλεγγύης, Σάββατο 20 Φλεβάρη, 1 το μεσημέρι, Καμάρα.


_η εικόνα είναι από το nobudget.wordpress.com

Επιστολή Διαμαντοπούλου προς πρυτάνεις: Πώς θα τελειώσουμε μαζί το Άσυλο!..

Προτεραιότητα η εκκαθάριση των "μακροχρόνιων" καταλήψεων, στεκιών κλπ.Χαρτογράφηση Χώρων Ασύλου μόνο σε αμφιθέατρα, γραφεία. Σεκιουριτάδες, εσωτ. κανονισμοί. Δίαυλοι πρυτάνεων, ,προέδρων τμήμάτων με κράτος- καταστολή.


Μεθοδικότατη η Διαμαντοπούλου, ορίζοντας τη συμμαχία καταστολής Υπ. Παιδείας- μπάτσοι- Πρυτάνεις, Πανεπιστημιακοί, προχωράει στο ροκάνισμα του Ασύλου, ολοκληρώνοντας τη βρωμοδουλειά των κυβερνήσεων Ν.Δ.



Σημερινή της επιστολή στους πρυτάνεις, έχει ακριβώς αυτό το αντικείμενο και , πέρα από το πώς αξιολογεί η ίδια τις «προτεραιότητές» της στο ζήτημα , βγαίνει το εξής χρονοδιάγραμμα:



1. Να «χαρτογραφηθούν» (..και φυσικά να εκκαθαριστούν από την καταστολή) οι «μακροχρόνια» κατειλημμένοι χώροι: Εκκαθάριση δηλαδή, όχι «μόνο» των καταλήψεων σε πανεπιστημιακές «περιουσίες» , «εκτός» Σχολών, όπως απελευθερωμένα από Συλλογικότητες κτίρια «ιδιοκτησίας» Πανεπιστημίων, αλλά και μόνιμα στέκια μέσα στις Σχολές.



2. Ορισμός ...κατά πόντο των χώρων που γίνεται μάθημα, έρευνα, είναι εργαστήρια, γραφεία κλπ. Το άσυλο δηλαδή γίνεται μόνο «ακαδημαϊκό» και περιορίζεται στον άμεσα «λειτουργικό» χώρο των ΑΕΙ. Δεν αφορά αυλές, προαύλια κλπ. - Για να δούμε άν οι μπάτσοι θα μπαίνουν και μέσα στους εσωτερικούς διάδρομους...



3. Το άσυλο είναι, όπως είδαμε, μόνο «ακαδημαϊκό». Συνεπώς το «παραβιάζουν» οι κινητοποιήσεις , καταλήψεις, οι φοιτητικές και κοινωνικές δράσεις. Τα συμπεράσματα αυτονόητα.



4. Επιβάλλονται: Πέρα από δίαυλους άμεσης επικοινωνίας καταστολής , μεταξύ πανεπιστημιακών «αρχών» και κρατικών υπηρεσιών, πανεπιστημιακοί σεκιουριτάδες, εσωτερικοί κανονισμοί και ευρύτερο πλέγμα ελέγχου.







Να δούμε όμως την επιστολή (οι υπογραμμίσεις είναι της Διαμαντοπούλου)





«Επειδή η Κοινωνία το απαιτεί και η Κυβέρνηση έχει πλήρη συνείδηση των ευθυνών της, και με δεδομένο ότι η Πανεπιστημιακή Κοινότητα εξέφρασε κατά τη Σύνοδο των Πρυτάνεων την πλήρη ετοιμότητά της να συζητήσει τα θέματα που σχετίζονται με το ακαδημαϊκό άσυλο, θα παρακαλούσα αυτό να γίνει όσο το δυνατόν πιο άμεσα, έχοντας ως βάση ότι :

1. Κάθε Πανεπιστήμιο θα πρέπει να ορίσει επακριβώς τους χώρους που προβλέπονται για έρευνα και εκπαίδευση, ώστε η οριοθέτηση του ασύλου να δίνει και τη δυνατότητα αποτελεσματικής εφαρμογής του. Στόχος θα πρέπει να είναι η ουσιαστική εφαρμογή του ακαδημαϊκού ασύλου για την προστασία της ελεύθερης έκφρασης όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, της αδιάλειπτης λειτουργίας της εκπαίδευσης και της έρευνας στα Ιδρύματα, και της δημόσιας περιουσίας.

2. Πρέπει να διασφαλιστεί η άμεση επικοινωνία των Πανεπιστημίων με τους λοιπούς αρμόδιους για την εφαρμογή των προβλέψεων του Νόμου και των εσωτερικών κανόνων λειτουργίας των Πανεπιστημίων με στόχο να καθοριστούν τα όρια δράσης, ο συγχρονισμός μεταξύ τους και να δηλωθούν οι αμοιβαίες υποχρεώσεις, ώστε τα λαμβανόμενα μέτρα να οδηγούν στην αντιμετώπιση αυτών των περιστάσεων σε πραγματικό χρόνο.

3. Όλες οι ενέργειες θα πρέπει να γίνουν στο δεδομένο πλαίσιο του ισχύοντος νόμου και με απαρέγκλιτη συμμόρφωση προς τις συνταγματικές επιταγές, και με σεβασμό, τόσο στην αποστολή των Πανεπιστημίων, όσο και στην ιστορία του θεσμού.

Συμπληρωματικά, θα πρέπει - και νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε σε αυτό- να αντιμετωπιστούν και τα εξής δύο ζητήματα:

α. Κάθε Ίδρυμα θα πρέπει να προχωρήσει στην πλήρη καταγραφή των όποιων χώρων τελούν υπό μακρόχρονη κατάληψη, ώστε να ανακτήσουν οι δικαιούμενοι, φοιτητές, καθηγητές και λοιπά μέρη της ακαδημαϊκής κοινότητας την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές.

β. Κάθε Πανεπιστήμιο θα πρέπει να λάβει διαρκή μέτρα περιφρούρησης της συνολικής του περιουσίας, αλλά και της ασφάλειας των προσώπων που νόμιμα βρίσκονται εκεί, ώστε στο μέλλον να αποτραπούν καταστροφές οι οποίες δυσχεραίνουν το ακαδημαϊκό έργο, επιβαρύνουν τον φορολογούμενο πολίτη και προσβάλουν την αξιοπρέπεια όλων μας.

Κύριοι Πρυτάνεις και Πρόεδροι,

Η κυβέρνηση προσδοκά να έχει τις απαντήσεις σας σε όλα τα παραπάνω θέματα το ταχύτερο δυνατόν. Εκτιμώ ότι στο αμέσως προσεχές διάστημα μπορούν να κατατεθούν σχετικές προτάσεις, ώστε να αρχίσει η συζήτηση μέσα σε καθορισμένο χρονοδιάγραμμα για την προστασία του ακαδημαϊκού ασύλου ως συνώνυμο της ελεύθερης έκφρασης ιδεών.

Στην προσπάθειά σας αυτή θα έχετε την αμέριστη υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων του οποίου ο σεβασμός προς την, κατά το γράμμα του Συντάγματος, «πλήρη αυτοδιοίκηση» των ΑΕΙ παραμένει απόλυτος.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να μην ακολουθούμε τα γεγονότα, αλλά να τα προλαμβάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ας εγγυηθούμε όλοι μαζί ένα φωτεινό μέλλον για το ελληνικό Πανεπιστήμιο αρχίζοντας από τα πλέον βασικά, όπως η ακώλυτη λειτουργία του εκπαιδευτικού έργου.

Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ»